W Trzcinicy kościół z jedli – TVP3 RZESZÓW – (kliknij)
Kościół w Trzcinicy – spacer i historia – PROJEKT ŚWIĄTYNIA3D – (kliknij)
Kościół w Trzcinicy – Gmina Jasło – TV OBIEKTYW – (kliknij)
ZWIEDZANIE KOŚCIOŁA. Turyści odwiedzający Skansen Archeologiczny „Karpacka Troja” otrzymują dodatek do biletu (tzw. bilet łączony) uprawniający do obejrzenia kościoła św. Doroty w Trzcinicy. Chętnych prosimy o zgłaszanie się w budynku Biblioteki obok zabytkowego kościoła w Trzcinicy (dawna plebania). Wejście z przewodnikiem codziennie od wtorku do piątku w pełnych godzinach (10.00 – 16.00) oraz w soboty (10.00 – 13.00). Zapraszamy także turystów indywidualnych. Kontakt: 13 491 61 00
Fundacja kościoła w Trzcinicy.
- Lokacja wsi nastąpiła pod koniec XIV wieku
- Erygowanie parafii – 1480 rok
- Budowa kościoła (przebudowa?) – połowa XVI wieku (są opinie dendrologów, że użyte drewno jest 100 lat starsze)
- Inicjatorka budowy – Zofia z Marszowic Gamratowa – Ocieska (+ 1573)
- Główny fundator kościoła – Jan Ocieski (+1563) herbu Jastrzębiec, starosta biecki, podkomorzy koronny na dworze króla Zygmunta Augusta, ówczesny właściciel Trzcinicy
- Konsekracji dokonał 5.02.1557 roku bp krakowski Andrzej Zebrzydowski lub bp pomocniczy Andrzej Spot
- Syn Ocieskich – Jan (+1626), spadkobierca majątku fundował dekoracje malarskie stropu (widoczny herb Jastrzębiec, orzeł Zygmunta III Wazy, herb Ciołek bpa Bernarda Maciejowskiego)
- Lanckorońscy – właściciele wsi w połowie XVIII wieku fundowali dekoracje malarskie w partiach młodszych (widoczny herb Zadora na belce tęczowej)
- Jabłonowscy – właściciele wsi od końca XVIII wieku ufundowali: kołtrynę (tło dla ambony – ok. 1790), ambonę, ołtarz boczny Serca Jezusa (ok. 1700), chrzcielnicę (jedyna klasycystyczna w okolicy – XVIII/XIX wiek), nagrobek (początek XIX wieku) i kaplicę Matki Bożej (2 połowa XIX wieku). W kaplicy nastawa ołtarzowa (XVIII/XIX), obraz św. Antoniego (XVIII), obraz Matki Bożej Częstochowskiej (współczesny)
Architektura kościoła w Trzcinicy.
- Badania architektoniczne w partiach strychowych wykonane w 1994 roku ukazały konstrukcję storczykową więźby dachowej oraz zaczepy pod gzymsem okopowym części dachowej, co świadczy o istnieniu pierwotnie osobnych daszków pulpitowych nad zaskrzynieniami
- Kościół wzniesiony z ciosanego drewna jodłowego (belki w przekroju mają nawet do 48 cm wysokości) o konstrukcji zrębowej. Bierwiona ścian łączone w węgłach „na zamek”. Dębowa podwalina (wg analizy dendrochronologicznej dęby ścięte po roku 1561)
- Nawa kwadratowa późnośredniowieczna
- Prezbiterium prostokątne, trójbocznie zamknięte
- Zakrystia przylega do prezbiterium od strony północnej na planie wydłużonego prostokąta (oryginalna)
- Wnętrze oświetlone oknami tylko od strony południowej i wschodniej (tradycja średniowieczna)
- Kościół posiada dodatkowe okno w południowo-wschodniej absydzie, zaszalowane w czasach nowożytnych, a odsłonięte podczas ostatniej konserwacji
- Prostokątne otwory okienne posiadają wewnętrzne sfazowanie węgarów, zamknięte w nadprożu formą „oślego grzbietu” (oryginalne)
- Kościół trzcinicki wyróżnia się smukłością proporcji widoczną od strony wschodniej i zachodniej oraz wrażeniem wyjątkowej wertykalności wnętrza.
- Pierwotnie istniały dwa wejścia: od strony zachodniej i południowej. Portal południowy został w XIX wieku zamieniony na arkadę wejściową do dobudowanej do kościoła kaplicy Matki Bożej
- Drzwi w portalu zachodnim zachowały gotyckie kowalskie okucia o motywach rombowo-liściastych (XVI wiek)
- Na nadprożu portalu do kaplicy Matki Bożej zachowały się: data „1551”, dwa herby „Jastrzębiec” i monogramy „Z O”
- Wnętrze nawy zachowało od strony zachodniej zrębowy parapet chóru muzycznego połączony w sposób ciesielski z wieńcami ścian nawy. Jest to konstrukcja samonośna. Posiada figuralną polichromię i detal ciesielski w postaci ostrych późnogotyckich sfazowań. Na belce dolnej parapetu istniała banderola z inskrypcją (niezachowana)
- Belka tęczowa posiada wyciętą datę: „DN(I)A V II 1557” odnoszącą się do konsekracji świątyni (odpust św. Doroty) oraz polichromię z inskrypcją i datą” „1648” (data rekonstrukcji?)
- Treść inskrypcji na belce tęczowej: (IE)SVS EST PRO NOBIS IE (tu tarcza z herbem „Zadora” Lanckorońskich) SV CHRISTE (tu tarcza z herbem „Jastrzębiec” Ocieskich i monogram I O [Jan Ocieski]) MISERERE NOBIS AD 1648
- Więźba dachowa składa się z 15 wiązarów. Przemiennie zestawione wiązary (kozły) ze storczykiem oraz jętkami, mieczami i zastrzałami oraz pośrednie tzw. krokwiowo-jętkowe. Całość wzmocniona krzyżulcami (krzyże św. Andrzeja). Słupy storczykowe połączone są ryglem dolnym „na czop”. Dach dwuspadowy o wspólnej kalenicy nad nawą i prezbiterium.
- Wieża zrekonstruowana do wyglądu z końca XVI wieku. Pozorna izbica zakończona wysmukłą oktogonalną iglicą hełmu. Otwarty podcień podwieżowy.
Prace konserwatorskie przy bryle kościoła w Trzcinicy
- 1995 – rozpoczęcie rac – rekonstrukcja i konserwacja masywu wieżowego
- 1996 – wzmocnienie posadowienia, wymiana podmurówki i podwalin dębowych, uzupełnienie drewnianego budulca w ścianach oraz oszalowanie gontem
- 1997 – konserwacja elementów wiązania dachowego oraz krycie całości gontem
- Prace powyższe wykonała firma Józefa i Bartłomieja Hronowskich z Nowego Sącza
- 2000 – rekonstrukcja portalu zachodniego, konserwacja skrzydeł drzwi portalu do zakrystii i portalu zachodniego, uzupełnienie późnośredniowiecznych kowalskich okuć. Zamontowano nową drewnianą podłogę (wykonała firma Bronisława Bulińskiego z Jarosławia), ułożono kamienną posadzkę pod wieżą i podcieniu podwieżowym (wykonała parafia)
- 2002 – odbudowa drewnianego ogrodzenia wokół cmentarza przykościelnego (wykonała parafia)
Polichromia kościoła w Trzcinicy
- Polichromia wykonana techniką kazeiny wapiennej (archaiczna i rzadka metoda): ściany, strop prezbiterium, arkady łuku tęczowego, zrębowego parapetu chóru muzycznego, górne fragmenty wschodnich ścian nawy
- Na ścianie północnej nawy odkryto w 1995 roku monstrualnych rozmiarów (wys. 4-5 m) postać św. Krzysztofa oraz małych rozmiarów scenę Ukrzyżowania (Maria Magdalena obejmująca dolną część krzyża)
- Na ścianie wschodniej widnieją iluzjonistyczne draperie
- Na arkadzie tęczowej odsłonięto w 1996 roku postacie aniołów podtrzymujących narzędzia Męki Pańskiej (arma Christi)
- Dekoracja parapetu chóru muzycznego odsłonięta w 1996 roku to rząd półpostaciowych przedstawień dwunastu Apostołów, pośrodku postać Chrystusa Zbawiciela (1648)
- Na północnej ścianie prezbiterium w 1997 roku odsłonięto wielofigurowe i wielostrefowe wyobrażenie Sądu Ostatecznego (1648)
- Strop główny i zaskrzynienia nawy składają się z florystycznych rozet umieszczonych w kasetonach (idea „niebiańskiego ogrodu” i „rajskiej altany”). Znalezione na strychu fragmenty posłużyły do rekonstrukcji całości.
- Zacheuszki pochodzą z 1557 roku (konsekracja)
- Kasetonowy strop powstał tuż po 1600 roku
- Fryz podstropowy obiegający strefy podzaskrzynieniowe korpusu nawowego – ściana wschodnia: herb „Doliwa”, dwie baldachimowe kotary, jako tło nastaw ołtarzy bocznych; ściana północna: św. Krzysztof
- Kompozycja na ścianie tęczowej (1648)
- Bordiury na obramieniach okien w prezbiterium (połowa XVII wieku)
Prace konserwatorskie przy polichromii kościoła w Trzcinicy
- Wstępne badania dekoracji malarskiej wnętrza wykonali Barbara Czajkowska – Palusińska i Sławomir Stępień i Piotr Łopatkiewicz
- Prace odkrywkowo-konserwatorskie trwały do 2005 roku
Wyposażenie ruchome kościoła w Trzcinicy:
- Nastawa ołtarza głównego pochodzi z 2 połowy XVIII wieku.
- Rokokowe tabernakulum (początek 2 połowy XVIII wieku)
- Odkryte elementy zdobień pochodzące ze starej nastawy ufundowanej ok. połowy XVII wieku (ażurowe uszaki, obraz św. Doroty)
- Obraz – Alegoria Niepokalanego Poczęcia NMP. Obraz Maryi malowany przez Boga Ojca, podtrzymywany przez Joachima i Annę – wzorowany na obrazie z kolegiaty w Stanisławowie, znajdującym się obecnie w Opolu w kościele Matki Boskiej Bolesnej
- Obrazy: św. Marcina, św. Stanisława, męczennic: Chrysty i Kalisty
- Nagrobek księcia Stanisława Jabłonowskiego (+ 16.02.1806), starosty wiśniowskiego w 2005 roku przeniesiony z północnej na południową ścianę prezbiterium w celu odsłonięcia Sądu Ostatecznego.
- Ołtarz boczny św. Józefa spod tęczy przeniesiony pod chór w celu odsłonięcia sceny Ukrzyżowania (koniec XVIII w.)
- Obraz ołtarzowy św. Józefa (koniec XIX wieku)
- Obraz ołtarzowy Dzieciątka Jezus (koniec XIX wieku)
- Ołtarz boczny Serca Jezusa spod tęczy (ok.1700)
- Figura Jezusa (koniec XIX wieku)
- Obraz „Mały Jan Chrzciciel” (koniec XIX wieku)
- Ambona rokokowa (początek 2 połowy XVIII wieku)
- Chrzcielnica neoklasycystyczna (początek XIX wieku)
- Figury: Chrystus, Maryja, św. Jan z tęczy wykonane są w warsztacie bieckim (1648)
- Obraz olejny Ukrzyżowania (2 połowa XVIII wieku)
- Szafa prospektu organowego (1 połowa XIX wieku)
- Obrazy olejne fundacji Jabłonowskich z początku XIX wieku: św. Stanisław wskrzeszający Piotrowina i św. Anna nauczająca Maryję
- Obrazy sztalugowe: Maryja z Dzieciątkiem typu loretańskiego (XVIII/XIX wiek), św. Franciszek z Asyżu (2 połowa XVIII wieku), Oblicze Chrystusa (XVIII/XIX wiek)
- Instrument organowy o archaicznych rozwiązaniach technicznych utrzymany w tradycji barokowej sztuki organowej (XVII/XVIII wiek)
Prace konserwatorskie przy wyposażeniu ruchomym kościoła w Trzcinicy
- Prace konserwatorskie trwały od 2006 do 2011 roku
- Demontaż zabytków ruchomych z wyjątkiem ambony
- Konserwację wykonywali: Anna Szczepaniak z Krakowa, Włodzimierz Drapczyński
- Konserwację organów wykonał Tomasz Orlow z Katowic
W dniu 5 lutego 2011 roku bp Edward Białogłowski dokonał uroczystej rekonsekracji świątyni
(Opracowano na podstawie książki Piotra Łopatkiewicza pt: „Drewniany kościół św. Doroty w Trzcinicy. Z dziejów fundacji, konserwacji i prac badawczych”. Trzcinica 2013)
Bieżące prace konserwatorskie
- Impregnacja gontów dachu i ścian, wieży i ogrodzenia – 2021/2022
- Montaż całodobowego monitoringu obiektu – 2024